Klussen

Nu meende ik toch iets in de schuur te horen toen ik de kruiwagen wilde pakken om de bladeren uit de tuin weg te halen; er lagen er al zoveel en er zullen er nog heel wat vallen. Misschien gewoon een vogel  op het dak of takken? Nee....... toen Dick de schuur in ging naar de houtvoorraad, rende er een vos naar buiten. En wij maar denken dat er hondenpoep naast de schuur in de tuin lag terwijl er hier geen loslopende honden zijn. Reinaert was waarschijnlijk de schuldige.

*******************************

Inmiddels staat het fitnessapparaat ook op zijn plek. Het heeft iets meer moeite gekost dan we hadden verwacht, omdat de betonvloer onder de houten vloer nogal ongelijk was. Dus..... even 30 kilometer rijden naar de bouwmarkt voor cement. Een bouwmarkt is hier iets anders dan we gewend zijn in Nederland. Je rijdt met je auto de betreffende loods(en) in, laadt je auto vol en vervolgens reken je af in de winkel.

De weergoden waren manlief weer eens goedgezind toen hij de stalen paal van het fitnessapparaat met een slijptol door moest slijpen en weer aan elkaar moest lassen. Dit kon hij nu buiten in in de zon doen; wel zo prettig.

zeil uitgesneden

de houten vloer uitzagen

Oeps......

plinten maken

beton storten

het uitgesneden zeil teruggelegd

met de slijptol een stukje uit de paal

2 cm. korter

nog even lassen

en daar staat hij dan

hij past er nét weer tussen

*************************

Achteraf viel het allemaal reuze mee; het kost alleen een hoop tijd maar dat hebben we toch genoeg. Nu alleen nog wat kleine aanpassingen in de sportruimte zoals verlichting, tussendeur/kralengordijn en wat posters en we kunnen weer aan de slag én weer op naar de volgende klus;  het verven van alle vloeren, muren, deuren en plafonds in de andere ruimten van de kelder. Nu is de "entree" van de kelder al aardig gevorderd, alleen de vloer moet nog geverfd worden, en deze ruimte hebben we omgedoopt tot de blauwe kamer. Eenmaal raden welke kleur de vloer wordt. We twijfelen nog welke kleur we de deuren maken; die zijn nu rood en doet denken aan een brandweerkazerne.

Ons huis....... ons thuis

Het voelt nog steeds onwerkelijk..... alsof het een droom is. Maar wij zijn toch de trotse en gelukkige eigenaren van dit mooie huis.

Inmiddels zijn we een aantal weken verder. Het verhuisbedrijf heeft onze spullen uit de opslag afgeleverd en ooooh....... wát een verrassing....zo veel spullen waarvan we niet meer wisten dat we het hadden. Het uitpakken was een hele klus maar ook een feest.

Hebben we zo'n groot huis en een hoop kastruimte maar toch was het een probleem waar we alles moesten laten. Achteraf viel het allemaal natuurlijk reuze mee en we hebben nog kastruimte over..... wat een luxe.

***********************************

Bijna alles heeft inmiddels een plekje gekregen en Dick is druk bezig geweest met het maken van bureaus en kasten voor onze beide hobbykamers en de vide, waar we onze tv- en muziekruimte hebben gecreëerd.  Overigens is een lampje ophangen in de woonkamer nog niet zo eenvoudig; daar was een ladder voor nodig.

muziekmeubel

onze muziek-/tv-ruimte

mijn eigen hoekje

mijn hobbykamer

Dick zijn plekje

Verder ook nog wat foto's van ons trotse bezit.

onze woonkamer

de keuken

uitzicht vanuit de keuken

uitzicht vanuit  de kamer

de vedspis in de keuken

onze trots de kakelugn

vuurtje stoken

Inmiddels is de sportruimte in de kelder ook zo goed als af. Alleen nog een tussendeur en verlichting en eh..... een gedeelte van de vloer moet lager omdat het fitnessapparaat nét 8 cm te hoog is. Dat betekent dat op de plek waar het apparaat komt te staan het hout van de vloer verwijderd moet worden en er dan ook nog  eens 3 cm van het apparaat (de paal) moet worden gezaagd, waarna beide gedeelten weer aan elkaar gelast worden. Pffffffff.
Ander alternatief is: óf 3 cm uit de betonvloer bikken óf het fitnessapparaat de deur uit en dát is nu net weer een beetje té veel van het goede.

***********************************

Ook zijn we gestart met Zweedse les en probeer ik de sterren van de hemel te zingen in een koor (en zag gisteravond dat er aardig wat sterren aan de hemel staan: iets dat je in Nederland met al die "lichtvervuiling" niet meer ziet).

***********************************

Ja, we zijn blij dat we deze stap genomen hebben en hebben nog geen dag spijt gehad.
Vrijdagochtend aan het ontbijt, het was 8.45 uur, bedacht ik me dat ik nog niet zo lang geleden op dat tijdstip in een overvolle tram stond en nu kan alles heerlijk op zijn elfendertigst; geen wekker meer zetten en rustig op gang komen met een uitgebreid ontbijt en uiteraard eigengebakken brood. Ja..... het leven is heerlijk.

***********************************

Het is hier prachtig, ik weet het, ik val in herhaling. We genieten iedere dag weer van de vogels en eekhoorntjes (alhoewel ze wel onze hazelnoten hebben opgegeten). We hoorden overigens van onze buurman dat een eland de appels uit zijn boom had gegeten en liet ons een foto zien van een hert in onze tuin. Wát leuk maar wát een pech voor onze groentetuin die wij nog willen realiseren.

***********************************